. ( ପରି ହେଲା ଭୂତ )
କାହାଣୀ ଆରମ୍ଭ : ମେଘ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ପାରିଲୋକ ଥିଲା | ସେଠାରେ ଅନେକ ପରି ମାନେ ଏକାଠି ରହୁଥିଲେ | ସମସ୍ତ ପରି ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଥିଲେ | ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ପରି ଥିଲେ, ଯାହାର ନାମ କରିସ୍ମା ଅନ୍ୟ ପରିମାନଙ୍କଠାରୁ ଟିକିଏ ଭିନ୍ନ ଥିଲେ | ସେ ସୁନ୍ଦର ଥିଲେ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ଆଖି ଅନ୍ୟ ଝିଅମାନଙ୍କ ଠାରୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭିନ୍ନ ଏବଂ ସୁନ୍ଦର ଥିଲା | ତାଙ୍କ ଆଖି ବିଲେଇଙ୍କ ପରି ବଡ ଏବଂ ବାଦାମୀ ଥିଲା। କରିସ୍ମା ଏହି ଜିନିଷ ପାଇଁ ବହୁତ ଗର୍ବିତ ଥିଲେ | ପ୍ରତିଦିନ କରିସ୍ମା ପରି ଦୁନିଆରେ କାହା ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ କରୁଥିଲେ | ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ହେତୁ ପରି ରାଣୀ ତାଙ୍କୁ ଭେଟିବାକୁ ଆସିଥିଲେ |
ରାନୀ ତାଙ୍କୁ ଅଭଦ୍ର କଥା କହିବାକୁ ବାରଣ କଲେ ଯାହାକୁ କରିସ୍ମା ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ।
ସେହି ଲୋକମାନେ ମୋର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରତି ଇର୍ଷା କରନ୍ତି | ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଅଭିଯୋଗ କରିବାକୁ ତୁମ ପାଖକୁ ଆସିଛି | ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା କିପରି ଅଧିକ ସୁନ୍ଦର ହୋଇପାରେ, ସେମାନେ ଆଦ ବି ହଜମ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ନୁହଁନ୍ତି |
ରାନୀ ନିଜ ଅହଂକାରକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବା ପାଇଁ କରିସ୍ମାଙ୍କୁ ବୁଝାଇଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ବୁଝାଇବା ପରେ ସେ ସେଠାରୁ ଚାଲିଯାଇଥିଲେ କିନ୍ତୁ ରାନୀଙ୍କ ଶବ୍ଦ କରିସ୍ମା ଉପରେ କୋଣସି ପ୍ରଭାବ ପକାଇ ନଥିଲା ଏବଂ ସେ ନିଜ କାର୍ଯ୍ୟରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲେ। କିଛି ଦିନ ପରେ ରାଣୀଙ୍କ ଜନ୍ମଦିନ ଆସିଲା | ସମଗ୍ର ମେଳାକୁ ବର ପରି ସଜାଯାଇଥିଲା | ରାଣୀଙ୍କ ଜନ୍ମଦିନ ଉତ୍ସବରେ ସମସ୍ତ ସାଧୁ ଓ ଦେବତାଙ୍କୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରାଯାଇଥିଲା | ସମସ୍ତ ସାଧୁମାନେ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବାକୁ ବସିଲେ।
ଖାଇବାବେଳେ ଜଣେ ମହର୍ଷି ଶୋଷିଲା ଅନୁଭବ କଲା ଏବଂ ସେ କରିସ୍ମା ଆଡକୁ ଯାଇ ପାଣି ଆଣିବାକୁ ଅନୁରୋଧ କଲା। ମହର୍ଷିଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବା ପରେ କରିସ୍ମା ବହୁତ ରାଗିଗଲେ ଏବଂ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ପାଟି କରି ମହର୍ଷିଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, “ମୁଁ ଚାକରାଣୀ ପରି ଦେଖାଯାଉଛି କି?” କରିସ୍ମା କଥା ଶୁଣି ମହର୍ଷି ଏହାକୁ ଅପମାନ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ ଏବଂ ଭୋଜନରେ ବସିଥିବା ସମସ୍ତ ସାଧୁଙ୍କୁ ଉଠିବା ପାଇଁ ସଙ୍କେତ ଦେଲେ ଏବଂ କହିଥିଲେ।
କୁମାରୀ, ତୁମେ ଆମ ସମସ୍ତ ସାଧୁଙ୍କୁ ଅପମାନିତ କରିଛ | ତୁମେ ତୁମର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ଅତ୍ୟଧିକ ଗର୍ବିତ, ତୁମେ ଯାଅ ନାହିଁ, ମୁଁ ତୁମକୁ ଅଭିଶାପ ଦେଉଛି ଯେ ତୁମେ ବର୍ତ୍ତମାନଠାରୁ ଦୁଇଗୁଣ ଅସୁନ୍ଦର ହୋଇ ଯାଦୁରେ ପରିଣତ ହେବ |
ମହର୍ଷି ଅଭିଶାପ ଦେବା ମାତ୍ରେ କରିସ୍ମା ଏକ ଅତି ଭୟଙ୍କର ଯାଦୁରେ ପରିଣତ ହେଲେ, ଯାହା ଦେଖି ଆଖପାଖର ଲୋକମାନେ ଭୟଭୀତ ହେଲେ | କରିସ୍ମାଙ୍କର ଏପରି ଅବସ୍ଥା ଦେଖି ରାଣୀ ଙ୍କ୍ ଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅଭିଶାପ ଫେରାଇବାକୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ।
ମହର୍ଷି ରାଣୀଙ୍କର ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟ ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ ଏବଂ ସେ ଅନ୍ୟ ସାଧୁମାନଙ୍କ ସହିତ ସେଠାରୁ ଚାଲିଗଲେ | ଦର୍ପଣରେ ତାଙ୍କର ପରିବର୍ତ୍ତିତ ରୂପ ଦେଖି କରିସ୍ମା ଭୟଭୀତ ହୋଇ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲେ | କରିସ୍ମା କାନ୍ଦୁଥିବା ଦେଖି ରାନୀ କହିଛନ୍ତି।
ରାନୀ: ମୁଁ ତୁମ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ଏତେ ଗର୍ବ ନକରିବାକୁ କହିଲି | ନଚେତ୍ ଦିନେ ଆପଣଙ୍କୁ ଏହାର ପରିଣାମ ଭୋଗିବାକୁ ପଡିବ | ଦେଖନ୍ତୁ ତୁମର ଅବସ୍ଥା ବର୍ତ୍ତମାନ କେତେ ଖରାପ ହୋଇଯାଇଛି |
ରାନୀଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବା ପରେ କରିସ୍ମା ତାଙ୍କ ଭୁଲକୁ ଅନୁଭବ କଲେ ଏବଂ ରାନୀଙ୍କୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଥିଲେ ଯେ ସେ ଆଉ ଏପରି କରିବେ ନାହିଁ, କେବଳ ପୂର୍ବ ଭଳି କରନ୍ତୁ |
କରିସ୍ମାଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବା ପରେ ରାଣୀ କହିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କର ମଧ୍ୟ ଏହି ଅଭିଶାପର ସମାଧାନ ନାହିଁ। ଏହି ସମୟରେ, ଯାଦୁ ଜଗତର ସମସ୍ତେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲେ ଯେ ଜଣେ ମେହେନ୍ଦୀ ଯାଦୁଗର ହୋଇଗଲେ, ତେଣୁ ସମସ୍ତେ କରିସ୍ମା ନେବାକୁ ସେଠାକୁ ଆସିଲେ |
ଯାଦୁ କୁହନ୍ତି କ’ଣ ହେଲା, ଜଣେ ପରୀ ଯାଦୁଗର ହୋଇଗଲା | ହାହା, ଆମେ କଣ କରିବା? ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମେ ଆମ ସମ୍ପ୍ରଦାୟରେ ଯୋଗ ଦେଇଛ, ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମେ ଆମ ସହିତ ଆସିବାକୁ ପଡିବ |
ଏହା ଶୁଣି କରିସ୍ମା ବହୁତ ନର୍ଭସ ହୋଇ ଯିବାକୁ ମନା କଲେ। ତା’ପରେ ରାନୀ କରିସ୍ମାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କୁ ଯିବାକୁ ପଡିବ। ଏହା ହେଉଛି ପରୀ ଦୁନିଆ ଏବଂ ଯାଦୁ ଜଗତର ନୀତି, ଆପଣ ମନା କରିପାରିବେ ନାହିଁ | କିନ୍ତୁ ଯଥାଶୀଘ୍ର ତୁମକୁ ସେଠାରୁ ବାହାରକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବି |
ଇଚ୍ଛା ନଥିଲେ ମଧ୍ୟ କରିସ୍ମାଙ୍କୁ ଯାଦୁଗରମାନଙ୍କ ସହିତ ଯିବାକୁ ପଡିଲା | ଯେତେବେଳେ ସେ ଯାଦୁଗର ଦେଶରେ ପହଞ୍ଚିଲେ, ସେଠାରେ ଥିବା ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖିବା ପରେ ସେ ଭୟଭୀତ ହେଲେ | ସେଠାରେ ବହୁତ ଅଶୁଚି ଥିଲା ଏବଂ ପଶୁ ମାଂସ ଖଣ୍ଡ ସବୁ ଜାଗାରେ ପଡ଼ି ରହିଥିଲା | ଏହା ଦେଖି ସେ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ଯାଦୁଗର ତାଙ୍କୁ ଚୁପ୍ ରହିବାକୁ କହିଥାଏ ଏବଂ ଏହା ମଧ୍ୟ କହିଛି ଯେ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ କଦାପି ମେଳାଭୂମିରେ ପହଞ୍ଚି ପାରିବେ ନାହିଁ |
ଏହା ଶୁଣି କରିସ୍ମା ଭୟଭୀତ ହୋଇ ରାତିସାରା କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲେ। ପରଦିନ ରାତି ଆସିବା ମାତ୍ରେ ସମସ୍ତ ଯାଦୁଗର ସେମାନଙ୍କ ପୀଡ଼ିତାଙ୍କୁ ଖୋଜିବା ପାଇଁ ବାହାରକୁ ଯାଇଥିଲେ ଏବଂ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ କରିସ୍ମାଙ୍କୁ ଆସିବାକୁ କହିଥିଲେ କିନ୍ତୁ କରିସ୍ମା ସେମାନଙ୍କ ସହ ଯିବାକୁ ମନା କରିଦେଇଥିଲେ। ଏହା ଶୁଣି ଯାଦୁକରୀ ବହୁତ ରାଗିଗଲେ ଏବଂ କରିସ୍ମାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ଜୀବନ ନଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଧମକ ଦେଇଥିଲେ। ଏହା ଶୁଣି କରିସ୍ମାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ସହ ଯିବାକୁ ପଡିଲା।
ସମସ୍ତ ଯାଦୁଗର ଜଙ୍ଗଲରେ ଶିକାର ଖୋଜିବାକୁ ବାହାରିଲେ ଏବଂ ପରେ ସେମାନେ ଏକ ଛୋଟ ପିଲାକୁ ଦେଖିଲେ .. ସମସ୍ତ ଯାଦୁଗର ତାଙ୍କୁ ଖାଇବାକୁ କହିଥିବାର ଦେଖିଲେ .. ପିଲାଟି ଖାଇବା ବିଷୟରେ ଶୁଣିବା ପରେ କରିସ୍ମା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ ଯେ ତାଙ୍କୁ ନ ଖାଆନ୍ତୁ .. କିନ୍ତୁ ଯାଦୁଗରମାନେ ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣନ୍ତି ନାହିଁ
ଏବଂ ସେ ସେହି ପିଲା ପାଖକୁ ଯାଏ କିନ୍ତୁ ସେହି ପିଲା କାହାକୁ ଭୟ କରେ ନାହିଁ | ବାସ୍ତବରେ ସେହି ପିଲାଟି ଅନ୍ଧ ଅଟେ | ଏହା ଜାଣିବା ପରେ କରିସ୍ମା ତାଙ୍କ ପାଇଁ ବହୁତ ଦୁଖ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି | ଯାହା ପରେ ସେ ସମସ୍ତ ଯାଦୁଗରଙ୍କୁ କୁହନ୍ତି |
ତୁମେ ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ଧର କିନ୍ତୁ ଏହି ଅନ୍ଧ ପିଲାକୁ ଛାଡିଦିଅ | ତୁମେ ଯାହା କହିବ ମୁଁ ତାହା କରିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ |
ଏହା ଶୁଣି ଯାଦୁଗର ପିଲାଟିକୁ ନ ଖାଇବାକୁ ରାଜି ହୋଇ ସେଠାରୁ ଚାଲିଗଲେ। ସେମାନଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ କରିସ୍ମା ପିଲାଟିକୁ ସେଠାରେ ରହିବାର କାରଣ ପଚାରିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ପିଲା ତାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ତାଙ୍କ ପିତାମାତାଙ୍କଠାରୁ ଅଲଗା ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି।
ପିଲାଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବା ପରେ କରିସ୍ମା କିଛି କୁହନ୍ତି ନାହିଁ ଏବଂ ଆଖିରେ ଲୁହ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହୁଏ | କିନ୍ତୁ ସେ ନିଜକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ପିଲାଟିର ପିତାମାତାଙ୍କ ସହିତ ଜଙ୍ଗଲକୁ ଆସିବାର କାରଣ ପଚାରିଥାଏ |
ମୁଁ ମୋର ପିତାମାତାଙ୍କ ସହ ସହରକୁ ଯାଉଥିଲି ମୋର ଆଖି ଚିକିତ୍ସା କରିବାକୁ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଅଲଗା ହୋଇ ଏହି ଜଙ୍ଗଲରେ ହଜିଗଲି |
ଏସବୁ ଶୁଣି କରିସ୍ମା ପିଲା ପାଇଁ ବହୁତ ଦୁଖ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି ଏବଂ ସେ ପିଲାକୁ ଆଖି ଦାନ କରିବାକୁ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି ଏବଂ ତା’ପରେ ସେ ଉଭୟ ଆଖି ବାହାର କରି ପିଲାଙ୍କ ଆଖିରେ ରଖନ୍ତି, ଏବଂ ପିଲାଟି ଦେଖିବା ଆରମ୍ଭ କରେ ଏବଂ ସେ ବହୁତ ଖୁସି |
ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ ରାଣୀ ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚନ୍ତି ଏବଂ ପିଲାଟି ସାଧୁରେ ପରିଣତ ହୁଏ | ଯାହା ପରେ ରାଣୀ କଥା ହୁଅନ୍ତି |
ତୁମର ପରୀକ୍ଷା କରିସ୍ମା ସମାପ୍ତ ହୋଇଛି | ତୁମେ ଏପରି କିଛି କରିଛ, ଯାହା କରିବାକୁ କେହି ସାହସ କରିନାହାଁନ୍ତି |
ଏହା ଶୁଣି କରିସ୍ମା ରାନୀଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ ସେ କେଉଁ ପରୀକ୍ଷା ଦେବେ। ଯାହାକୁ ରାଣୀ କହିଥିଲେ
ମୁଁ ତୁମର ଅଭିଶାପକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ଗୁରୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଲି | ସେ ନିଜେ ଆସି ତୁମକୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବାକୁ ସ୍ଥିର କଲେ ଏବଂ କହିଥିଲେ ଯେ ଆଖି ଯେକୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିର ସବୁଠାରୁ ମୂଲ୍ୟବାନ ଧନ ଅଟେ | ଦେଖ, ତୁମେ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଛ |
ଏସବୁ ଶୁଣି କରିସ୍ମା ବହୁତ ଖୁସି ହେଲେ। ତା’ପରେ ମହର୍ଷି ନିଜର ଶକ୍ତି ବ୍ୟବହାର କରି କରିସ୍ମାଙ୍କ ଆଖିକୁ ପୁନଃ ସ୍ଥାପନ କଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ପୁଣି ଏକ ସୁନ୍ଦର ଦୂତ ରୂପେ ପରିଣତ କଲେ | ପୁନର୍ବାର ନିଜର ଅସ୍ତିତ୍ୱ ଫେରି ପାଇବା ପରେ କରିସ୍ମା ପ୍ୟାରୀ ଏବଂ ମହର୍ଷିଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ପ୍ରତିଶୃତି ଦେଇଛନ୍ତି ଯେ ସେ ଆଉ ନିଜ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟରେ ଗର୍ବ କରିବେ ନାହିଁ |
କାହାଣୀ କିପରି ଲାଗିଲା ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ ନିଶ୍ଚୟ ଦେବେ..ପବିତ୍ର ମୋହନ ଦାସ, 8144437080